Sklejka szalunkowa jest jednym z najbardziej popularnych produktów stosowanych w budownictwie. Wytwarza się ją z różnych gatunków drewna, a zaliczana jest do płyt drewnopochodnych. Wyróżnia się wysoką odpornością na zginanie i może służyć naprawdę długo. Sklejka jest materiałem warstwowym, który powstaje w efekcie sklejenia kilku cienkich warstw drewna, czyli forniru. W sklejce warstwy występują zwykle w liczbie nieparzystej, a cechy tego typu płyty szalunkowej zależą zarówno od metody klejenia, jak i wykorzystanego kleju. W sprzedaży są zarówno sklejki wodoodporne, jak i antypoślizgowe. Sklejki wodoodporne powstają w wyniku zastosowania kleju wodoodpornego. Najczęściej jest to produkt na bazie specjalnej żywicy. Jeśli chodzi o sklejkę antypoślizgową, to najczęściej jest ona po obu stronach oklejona fenowym filmem z antypoślizgowym wytłoczeniem.
W zależności od tego, jakie drewno wykorzystano do produkcji sklejki, materiał ten można podzielić na brzozowy, sosnowy czy topolowy. Sklejki wytwarza się również z olchy lub buku, a niekiedy również z drewna egzotycznego. Na rynku znaleźć można nie tylko sklejki jednorodne, ale również sklejki powstałe z połączenia forniru z różnych rodzajów drewna. Oprócz sklejek wodoodpornych w sprzedaży są też sklejki szalunkowe suchotrwałe i półodporne. Sklejki suchotrwałe mogą być stosowane wyłącznie w pomieszczeniach, w których nie ma wilgoci.
Najważniejszą cechą sklejki, decydującą o jej szerokim zastosowaniu w budownictwie, jest odporność na zginanie. Wykorzystuje się ją przede wszystkim do wykonywania szalunków, czyli form, które zalewane są beton. Ponadto ze sklejki robione są różne elementy konstrukcyjne. Znajduje ona zastosowanie również jako platformy rusztowań. Sklejkę chętnie wykorzystuje się także do wykańczania wnętrz oraz jako okładzinę ścienną. Planując zakup tego materiału zawsze należ pamiętać, że powinien on posiadać atesty i certyfikaty zgodne z polskimi i unijnymi normami, dlatego zakupy najlepiej robić w rzetelnych, sprawdzonych firmach.
Podobnie jak w przypadku wielu innych materiałów budowlanych, możemy spotkać się z różnymi rodzajami sklejki szalunkowej. Różnią się między sobą użytymi klejami, wykorzystanym drewnem, dodatkami wykorzystanymi w procesie produkcji, parametrami czy krajem pochodzenia. Można spotkać się ze sklejką wodoodporną, co po prostu oznacza, że do jej produkcji został użyty klej wodoodporny. Samo drewno nie jest wodoodporne, więc właściwość ta może dotyczyć wyłącznie zastosowanych dodatków i klejów. Dzięki zastosowanemu klejowi charakteryzuje się ona odpornością na wodę i można ją stosować na zewnątrz budynków przy szalunkach czy rusztowaniach. Można również nabyć sklejkę antypoślizgową, która jest oklejona dwustronnie filmem fenolowym ze specjalnym antypoślizgowym wytłoczeniem.
Do produkcji sklejki szalunkowej wykorzystuje się różne rodzaje drewna. Najczęściej są to pospolite gatunki drzew, takie jak topola czy brzoza, jednak niekiedy są to egzotyczne gatunki drzew. Najczęściej wytwarza się sklejki z różnych rodzajów drewna, jednak można również spotkać sklejki jednorodne. Klasa drewna podpowiada, jaka deska nadaje się najlepiej do wykorzystania przy budowie szalunków.
Wybór sklejki szalunkowej jest bardzo odpowiedzialnym zadaniem – podjęcie tej decyzji wymaga co najmniej elementarnej wiedzy dotyczącej wykonywania prac budowlanych, dlatego też w przypadku, gdy nie posiadasz odpowiednich kwalifikacji, zwrócić się o pomoc do specjalistów pracujących w naszej firmie na przykład wypełniając formularz zamieszczony na naszej stronie internetowej. W miejscu tym należy także zaznaczyć, że wyróżniamy kilka rodzajów sklejki szalunkowej w tym suchotrwałą, półodporną czy wododporną.
Sklejka szalunkowa charakteryzuje się wysoką odpornością, dlatego swoje zastosowanie znalazła głównie w budownictwie. Jak wskazuje jej nazwa, sklejka ta używana jest w szalunkach i służy do budowania różnych elementów konstrukcji i form zalewanych betonem. Dzięki swoim właściwościom stosuje się ją również w platformach rusztowań, w środkach transportu do zabudowy, jako podłogi pojazdów, kontenerów i statków, a nawet w wykończeniach wnętrz. Oprócz budownictwa sklejkę szalunkową można wykorzystać w różnego typu meblach, przy produkcji pudełek i skrzyń.
Artykuły potrafią być kwaśne, ale wciągają. Naszą witaminą C jest wiedza, nowości i ciekawostki, które może nie stymulują układu odpornościowego, ale wpływają na umysł i poszerzają wiedzę. Ułatwiamy wchłanianie nowych informacji, budzimy świadomość i nadajemy się do spożywania codziennie.
Cytryna to naturalne lekarstwo, które działa kojąco na nasz układ nerwowy, poprawia nasz nastrój i oczyszcza organizm, przez co czujemy się o wiele lżejsi i gotowi do działania. Nie unikajmy więc cytryny w naszej codziennej diecie, zapewniając sobie naturalny zastrzyk energii na cały dzień.
Nie unikajmy również portalu Lemon TV, który ma właściwości podobne.
Od czasów, kiedy życie poczęło się wielce różniczkować, czytanie książek nie wystarcza. Książki podają czystą wiedzę z najrozmaitszych dziedzin, wiedzę nieraz kryształowo czystą, ale oderwaną od życia. Książki karmią również poezją, w niej opisy czynów bohaterskich uszlachetniają serca, ale mało informują o szarej rzeczywistości życia. Do działania potrzebna jest znajomość chwili bieżącej, orientacja, pulsy życia w miejscowych warunkach. Na każdym stanowisku można przyłożyć i swoją cegiełkę, można wpływać na całość, byle znać swe obowiązki względem społeczeństwa i chcieć im służyć. Tym pośrednikiem między wiedzą a życiem, między ideałem a rzeczywistością, jest publicystyka. Jest ona historją teraźniejszości, oświetlającą zagadnienia, które czekają dopiero na rozwiązanie. Jest ogniwem, która łączy prawdę wiedzy z zagadnieniami chwili bieżącej. Jest literaturą, która tyczy się potrzeb życia w danym czasie i danym miejscu. Ona komunikuje ostatnie wyniki z różnych dziedzin wiedzy czystej w zastosowaniu do bieżących potrzeb ludzkich. Ona czyni człowieka wrażliwym na niedolę swego społeczeństwa i zapala do żywota czynnego na jego korzyść. Ona, komunikując, co się dzieje na świecie całym, chroni nas od zaściankowości. Ona, zaznajamiając nas z biegiem myśli wszechświatowej, wywołuje w umysłach naszych szereg zagadnień. Ona uwalnia nas od potrzeby czytania wszystkich książek, których corocznie ukazuje się na świecie po kilkaset tysięcy, a których przeczytać na rok gruntownie nie można po nad kilkanaście. To są strony dodatnie prasy periodycznej.
Ale ma publicystyka i niejedną stronę ujemną. Wiadomości, dostarczane przez wiele dzienników, są dorywcze i powierzchowne: ani rozszerzają, ani pogłębiają wiedzy. Wiele nowinek, opisywanych drobiazgowo, niema żadnego ogólniejszego znaczenia, nie służy żadnemu rozumnemu celowi. Wiele sensacyjnych zajść i wypadków, zostawiających jedynie czczość w głowie i pustkę w sercu. W pogoni za kalejdoskopowym potokiem plotek wiele balastu, który ze szkodą obciąża umysł Dużo zabawy i płytkiego śmiechu, co w rezultacie szerzy bezmyślność, przytępia zmysł artystyczny. Nie jeden organ redagowany jest tendencyjnie, będąc na służbie tej lub innej partji. Nieraz nowość pomieszana z postępem bez oświetlenia krytycznego jądra rzeczy. I jedno pismo stara się prześcignąć drugie w pomysłach, licząc na gorsze instynkty. I wielu staje się igraszką okoliczności, bo są prowadzeni na pasku danego dziennika. Bo wielu ślepo hołduje zasadzie: nie różnić się od innych — i bezkrytycznie prenumeruje to, co ich znajomi i krewni. I tworzy się specjalny typ nałogowych czytelników pism periodycznych, co nie uznają jednocześnie lektury książek. Jest to pewnego rodzaju osłona dla duchowego lenistwa. Traci na tym wykształcenie gruntowne i myśl samodzielna. To też wielu uczonych powstaje na dziennikarstwo — śród nich ostro wystąpił w ostatnich czasach przeciw prasie perjodycznej F. Brunetiere, członek Akademji paryskiej.
Trzeba przede wszystkiem rozróżniać wartość miesięczników i tygodników, a pism codziennych. Pierwsze, a w części drugie, są streszczeniem i kwintensencją tego, co zawierają pisma codzienne. Lektura ich nie da wprawdzie technicznego posiadania poszczególnych gałęzi umiejętności, ale da ogólną znajomość podstaw. Te, które nie służą sprawom specjalnym, dają możność w dłuższym okresie czasu przebieg w ogólnych zarysach cały cykl wiedzy. Natomiast prasa codzienna służyć może głównie gromadzeniu materjałów do tych kwintensencji. I tu należy rozróżniać prasę prowincjonalną, a prasę stołeczną. Pierwsza zlicza miejscowe siły społeczne, wydobywa je i zbiera, zapala ogniska miejscowej twórczości. Bada i stara się kierować życiem prowincji, które wszędzie posiada swoje odrębne właściwości. Druga winna być przewodnikiem i siewcą dążeń kulturalnych wszerz i wzdłuż całego kraju. Winna być rzeką wód czystych, do której zbiegałyby się wszystkie strumyki, osadziwszy po drodze naleciałości niepotrzebne.
Trzeba umieć czytać dzienniki, jak i książki. Trzeba sobie wprzód zadać trud poznania każdego pisma. Trzeba się zapoznać, co w każdym z nich godnego jest czytania, nie usypiając swojego krytycyzmu łudzącemi nagłówkami pism i różnych rubryk, które często zapowiadają co innego, niż się drukuje. Trzeba czytać krytycznie, w żadnej sprawie nie spuszczając z oczu argumentów ani pro, ani contra. Trzeba czytać pisma, służące różnym poglądom, aby mieć oświetlenie z obu stron, aby módz wyrobić sobie własny sąd — samodzielny a objektywny. Trzeba koncentrować lekturę nie na tanich czasopismach codziennych o brukowych wiadomościach, lecz na poważnych wydawnictwach perjodycznych, które opierają działalność publicystyczną na znajomości dziejów i praw niemi rządzących. Należy ciążyć ku tym wydawnictwom perjodycznym, które chcą stać wyżej ponad prywatę i partykularyzmy — których celem jest nie interes materialny jednostek, lecz służba publiczna.
Czytanie daje wiele korzyści. Relaksuje, poszerza wiedzę, daje poczucie dobrze wykorzystanego i mile spędzonego czasu.
Czytanie poprawia pamięć. Gdy mózg stara się wszystko zapamiętać, wówczas pamięć staje się lepsza. Przy każdej kolejnej publikacji, tworzą się nowe ścieżki, wzmacniające już te istniejące. Podczas czytania jest więcej czasu na myślenie, analizowanie, refleksję. Można wrócić do konkretnego fragmentu i przeczytać go kilka razy, by zwiększyć aktywność pamięci.
Pobudzamy do działania naszą wyobraźnię. Tworzymy w głowie pewne obrazy, łącząc je z tymi, które już posiadamy w pamięci. Tak jak sportowcy ćwiczą swoje mięśnie na np. podnosząc ciężary, czy kulturyści napinając je, a tym samym rozwijając, tak w naszej głowie wzmacniają się „mięśnie pamięci” podczas czytania.
Czytanie uwalania od stresu i uspokaja. Czytanie bardziej łagodzi stres, niż słuchanie muzyki czy spacer. Ma pozytywny wpływa na nasze ciało, które odpoczywa i regeneruje się. Podczas czytania zostajemy przeniesieni do innego świata, pozbawionego kłopotów i problemów dnia codziennego. Zmienia się wówczas nasze samopoczucie.
Czytanie kształtuje charakter. Niezależnie czy będzie to literatura obyczajowa, psychologia, kryminał, czy tematyka społeczna, z każdej pozycji jesteśmy wstanie wysunąć swoje wnioski lub dowiedzieć się całkowicie nowych rzeczy. Czytanie uczy jak zachować się w danej sytuacji, poszerza horyzonty, otwiera nas na nowe doświadczenia, po porostu nas kształtuje.
Książki pogłębiają wiedzę. Ludzie, którzy czytają regularnie i w dużych ilościach, wydają się być mądrzejsi od tych, którzy tego nie praktykują. Są bardziej świadomi swojego otoczenia, tego kim są i w jaki sposób działają poprzez bogactwo nauki, wydobyte z książek. Każda publikacja to skarbnica wiedzy. Ilekroć będziemy czytać te samą pozycję, to za każdym razem wydobędziemy z niej nowe informacje, zwrócimy uwagę na coś innego, albo na konkretną sprawę spojrzymy z innej perspektywy.
Im częstszy mamy kontakt z różnorodną literaturą tym większa ilość słów zostaje przez nas przyswojona. Poprawia się tym samym nasze wysławianie się i dowodzenie językiem. W naszej głowie pozostają nowe słowa, idiomy, wyrażenia i style pisania, charakterystyczne dla danego utworu. Pokaźny zasób słownictwa ułatwia funkcjonowanie zarówno na polu zawodowym jak i prywatnym. Nowe wyrazy, które przyswoiliśmy wspierają nasze procesy myślowe, a to z kolei przekłada się wyrażanie naszych uczuć i myśli. Osobom oczytanym łatwiej się komunikować ze względu na zróżnicowany zakres słów.
Czytanie opóźnia demencję i spowalnia rozwój choroby Alzheimera. Czytanie zmniejsza poziom depresji, a dobry poradnik pozwala nawet wyjść z niej całkowicie. Takie publikacje zawierają wiele cennych wskazówek, dotyczących diet, ćwiczeń i zdrowego stylu życia. Zastosowanie się do nich prowadzi do ulepszenia zdrowia fizycznego i psychicznego.
Codzienny trening mózgu w postaci czytania może zahamować rozwój zaburzeń funkcji poznawczych w podeszłym wieku. Czytanie to jeden z najlepszych sposobów wyciszenia się przed spaniem.
Czytanie fikcji literackiej ma znakomity wpływ na zdolność do empatii i znoszenia niepewnych sytuacji. To wszystko sprawia, że bardziej rozumiemy ludzkie emocje i staramy się nie popełniać tych samych błędów. Zdobywamy nową wiedzę na temat możliwości i sposobów zachowań w różnych sytuacjach, z którymi dotąd nie mieliśmy do czynienia.
Czytanie poprawia umiejętności komunikacyjne. Pomaga w łatwy sposób przekazać to, co chcemy powiedzieć. Dobra komunikacja, polepsza relacje z innymi.
Wystarczy 20 minut dziennie na czytanie, by przekonać się, że jesteśmy bardziej skoncentrowani na innych czynnościach. Czytanie w znacznym stopniu poprawia pamięć, inteligencję i koncentrację. Czytanie pozwala mózgowi odbyć rodzaj treningu, stymulując mózg do pracy. Im bardziej jest on aktywny, tym dla niego lepiej. Poszerzamy swoją wiedzę na wiele tematów i wzbogacamy własne słownictwo.
Najnowsze komentarze