Sterowanie numeryczne CNC
Pomysł numerycznego sterowania obrabiarek powstał w latach 1949-1950r. w Massachusetts Institutes of Technology na potrzeby lotnictwa wojskowego Stanów Zjednoczonych. Na podstawie funkcji matematycznych opisujących kształt przedmiotu opracowano sterowanie przetwarzające sformułowane binarnie i impulsowo wartości wejściowe połączeń oraz schematów na ruch elementów frezarki. Oczywiście było to możliwe dzięki rozwijanemu wówczas elektronicznemu przetwarzaniu danych. Ciąg informacji sterowniczych w postaci liter i liczb oznaczeniowych nazwano programem NC (z ang. Numerical Control). W latach siedemdziesiątych, dzięki szybkiemu rozwojowi mikrokomputerów na bazie układów sterowania NC powstały skomputeryzowane układy sterowani CNC (z ang. Computer Numerical Control).
Obecnie sterowanie numeryczne obrabiarek rozwija się bardzo intensywnie. A główne kierunki tego rozwoju to:
• rozwój cyfrowych układów sterujących. Zastosowanie, jako układu sterującego, minikomputera lub mikrokomputera umożliwia znaczne zwiększenie zakresu i jakości sterowania.
• rozwój samych obrabiarek związany głównie z rozwojem napędowych i pomiarowych układów obrabiarek, dzięki czemu uzyskuje się lepsze przystosowanie obrabiarek do sterowania cyfrowego.
• rozwój związany z automatyzację przygotowania produkcji poprzez rozwijanie, a zarazem upraszczaniem języków i systemów programowania.
Technologia CNC umożliwia precyzyjna obróbkę materiałów przy wykorzystaniu komputerowo sterowanych urządzeń, głównie frezarek (cnc frezowanie), tokarek i elektrodrążarek. Dzisiejsze obrabiarki charakteryzuje m.in.: – samodzielny napęd i układ pomiarowy, w jakie wyposażona jest każda oś sterowana numerycznie, konstrukcja modułowa pozwalająca na elastyczny dobór konfiguracji elementów składowych, – niewielka podatność statyczna i dynamiczna, – automatyzacja nadzoru i diagnostyki, – duża moc, – możliwość osiągania znacznych wartości parametrów obróbki, – złożoność pracy, – automatyzacja wymiany, kodowania i pomiaru narzędzi, – automatyzacja pomiaru obrabianego elementu.
Technologia CNC to przede wszystkim szybka, wysoce precyzyjna i powtarzalna realizacja skomplikowanych kształtów. Zastosowanie technologii np. w procesie cięcia blach, w połączeniu z wykorzystaniem lasera, jako zamiennika tradycyjnego cięcia mechanicznego, pozwala na uzyskanie doskonałych wyników pod względem precyzji cięcia, a w konsekwencji tworzenia dowolnych kształtów, dokładnego odwzorowywania kształtów, a także ich wielokrotnego powtarzania.
Firmy, które wykorzystują obecnie technologię CNC mogą w prosty sposób zautomatyzować proces produkcji oraz zintegrować go z innymi procesami. Metoda ta jest szybka i niezwykle wydajna.
Najnowsze komentarze